Op vrijdag 25 augustus vertrekken we voor een verenigingsduik naar Hemmoor.
Hemmoor is een dorpje in het noorden van Duitsland, vlakbij de Duitse Waddenkust. Naast Hemmoor ligt de Kreidesee, het meer waar we vandaag gaan duiken.
De Kreidesee is het laatste overblijfsel van een cementfabriek, die in 1872 is opgericht. De grondstoffen die men daarvoor nodig had, konden onder andere in de regio Hemmoor gewonnen worden. Langzamerhand ontstond een grote steengroeve, die de bloeiende cementfabriek jaren kon voorzien van het benodigde kalksteen. Uiteindelijk werd de groeve te diep en werd het te moeilijk en te duur om nog langer kalksteen te winnen. Ook had men last van het stijgende grondwater. En hoewel de cementfabriek nog tot 1982 in bedrijf was, werd al in 1976 besloten om de groeve niet meer te gebruiken. De grondwaterpompen werden stilgelegd, de groeve vulde zich met water en de Kreidesee ontstond.
Inmiddels heeft de Kreidesee zich als een waar duikersparadijs ontpopt, met bijna gegarandeerd zeer goed zicht en goede faciliteiten. Een uitstekende plek voor een verenigingsduik!
Na een rit van ongeveer 3 uur, komen we tegen 11:00 uur aan bij Hemmoor. David vangt iedereen als een goede gastheer op bij de ingang en wijst ons de weg naar instap 2. Daar zullen we onze eerste duik van de dag maken. Het is heerlijk rustig en om onze duikset om te hijsen maken we dankbaar gebruik van de handige tafels die er staan. Het water ziet er prachtig helder uit en zodra we onder zijn zien we direct grote scholen kleine visjes. De buddyparen gaan ieder hun eigen weg. Een aantal gaan de diepte in en duiken door de Rüttler verder naar beneden. Anderen kiezen ervoor om tot de vrachtwagen te gaan en om dan via “Het Bos” weer terug naar de instap te zwemmen. Het is stoffig bij de vrachtwagen, die op ongeveer 17 meter ligt. Wanneer we wat minder diep zitten is het zicht echter uitstekend en genieten we van een heerlijke ontspannen duik.
Na een lunch op 1 van de picknickbanken maken we ons klaar voor de tweede duik. Ook nu splitsen we op in buddyparen en gaan we onze eigen weg. Het vliegtuigje hangt er mooi bij en het zicht is ook daar goed. We zwemmen door één van de vele betonnen buizen en duiken langs de afgronden van de steengroeve. De wanden zijn inmiddels prachtig begroeid en er scharrelen vele visjes rond, waardoor het rif-idee wordt versterkt. We zien grote baarzen die stoïcijns door zwemmen en wederom prachtige scholen met schichtige kleine voorntjes. Op de terugweg langs de kant zien we nog een jagende meerkoet die het water induikt, super!
Dan zit ook de tweede duik er alweer op en kunnen we ons nog net droog omkleden voor de regen toch ook hier uiteindelijk naar beneden komt. Op de terugweg maken we nog een tussenstop bij een leuk restaurantje in Westerstede. En hoewel iedereen het weken van tevoren al heeft over de dikke Duitse schnitzels die ze willen eten, is er uiteindelijk niemand die een schnitzel besteld (foei David!). Maar desondanks hebben we heerlijk gegeten en was dit een gezellige afsluiter van een heel mooie dag!
Leuk met dat stukje historie Marianne!
mooi verhaal Marianne. Volgende keer maar mee…