Kroatie 2019 - Hydrofiel

Inleiding

We gaan met zijn zessen op duikvakantie naar Kroatië. De personen die meegaan zijn Annet, Anja, Paul, Hopko (Koos), José en Jeltje. Om onze mooie, spannende en vreemde avonturen vast te leggen leek het onze leuk een soort dagboek bij te houden waar iedereen zijn verhaal in kwijt kan. de vakantie duurt van 19/10/2019 tot en met 26/10/2019.

Van te voren

Het was nog best spannend met hoeveel personen we uiteindelijk zouden vertrekken. Een van de deelnemers ik noem hem lampje-aan-lampje-uit, belde dagelijks om te melden dat hij wel of niet zou meegaan. uiteindelijk bleef het lampje aan.

De bus halen. Alle chauffeurs moesten zich met rijbewijs melden bij het verhuurbureau. Na een berg administratie gingen we de bus bekijken. Een chic ding met navigatie, audiocentrum, cruisecontrol en wat deuken en krassen, maar die staan op de lijst en dat zullen er zeker niet meer worden. Hij rijdt als een tierelier.

Zaterdag 19/10/2019
Het vertrek

We zijn bijna allemaal onmogelijk vroeg vertrokken, een voorspoedige trip. Luid zingend “ik heb mijn wagen volgeladen, vol met jonge meiden” die soms wat wegzakken in een schoonheidsslaapje.

Maar vrolijk nuttigen we:

lunch (Hopko, Paul, Annet, Anja en Jeltje)
gehaktballetjes (pond)
thermoskannen koffie en thee

Genieten van dubbele navigatie en een heerlijke audio keuze op de ipod van Paul. Een beetje veel plaspauzes, maar ja dames aan boord.

Tot 65 km voor Villach, de A10 de tauernautobahn is dicht! dus dat wordt door het dal verder rijden. bij de eerste rotonde kiezen tussen eerste afslag of driekwart rond. Het busje gaat 3 kwart rond, volg het bord umleitung. Dat betekende dus ruim een uur vertraging.

Ondertussen in de 2de auto:

Na een zeer voorspoedige reis waarbij de tomtom een aankomsttijd van 19.08 u. aangaf begon het voor Spital te stagneren. A10 afgesloten! Gelukkig was de tomtom vlak voor deze reis geupdate. Met andere woorden de geadviseerde “umleitung” werd niet gevolgd, maar de veel snellere route via de bergpas die werd aangegeven door de tomtom. (rotonde eerste afslag). Dit was een perfecte route mede gezien dat heel veel ander auto,s dezelfde route namen.

Het begon met een mooie brede weg, echter hoe hoger we kwamen hoe smaller de weg.

Overdag zou dit een geweldige toeristische route zijn met hele mooie vergezichten, met diepe dalen op een halve meter naast de auto.

Echter in het donker met een hele kolonne auto,s, allemaal noodgedwongen door de afgesloten A10 zowel op de heen als terugweg. Met ingeklapte spiegels kunnen net 2 auto,s naast elkaar rijden. En dat maar op sommige stukken. Kortom, op ⅓ van deze route kwam het verkeer volledig stil te staan. Er zat geen enkele beweging in niet vooruit en niet achteruit. Op dit moment realiseerde José zich dat de 19.08 aankomsttijd niet meer haalbaar was. De weg werd steeds smaller en slechter hobbels, kuilen, een 4WD zou zeker geen luxe zijn.

Wordt vervolgd in seizoen 2, verderop in dit verhaal.

Ondertussen in de bus:

Heeft iemand al wat van José gehoord? Laten we even doorgeven dat wij vast staan. Effe bellen maar.

Hallo José, wij staan stil.

antwoord:Ik rij nog.
wij:Oei wij zijn jaloers
antwoord:Ik geloof niet dat mij routekeuze gunstig is.
wij:Hoezo je rijdt nog.
antwoord: nou (zie voorgaand verhaal)
wij: Oei dat klinkt link.

antwoord:(Benard klinkend) bedankt.
wij: Succes zet hem op.
antwoord: Dankje heb ik nodig tot later.
wij: Tot later.

Einde gesprek. In de bus: diepe zucht, ik geloof dat je beter stil kunt staan. We bellen hem straks wel even om te horen hoe het gaat.

Ondertussen in de 2de auto:

Ja een 4WD zou zeker geen luxe zijn geweest op deze zeer onherbergzame weg waar net geen 2 auto,s naast elkaar kunnen. Maar het stond helemaal vast zowel naar voren als naar achteren.

Telefoon gepakt en Paul proberen te bellen om te zeggen dat dit een fatale keuze was en dat zij de beter keuze hebben gemaakt. Maar ja, wat kun je verwachten hoog in de bergen “in the middle of nowhere” geen bereik. Toen maar besloten om terug te rijden. Helaas dacht de auto achter mij dat ik links ging inhalen en begon als een bezeten te toeteren. Ben uitgestapt en aangegeven dat ik wilde draaien. Deze behulpzame oostenrijker heeft mij toen geholpen te draaien. Vervolgens met veel stoppen, stilstaan uitstappen aanwijzingen geven in het duits op de officiële “umleitung” gekomen om vervolgens weer 1 uur stil te staan.

Uiteindelijk na officiële sluitingstijd van het Karawanken lodge aangekomen waar de andere reisgenoten op mij hebben gewacht. Met veel geduld.

Zondag 20/10/2019
vervolg reis en eerste duik

Na lekker wakker te zijn geworden en buiten van de frisse lucht en de vogels te genieten zijn we op zoek gegaan naar geocaches. na 3 mislukte geocaches zijn we maar aan het ontbijt begonnen waar de rest al aan het ontbijten was.

Na een rustig ontbijt zijn we vertrokken. Omdat er de vorige dag een zekering in de bus was doorgebrand gingen we naar 5 min al stoppen om nieuwe te kopen. Op deze plek werd een klaver 4 gevonden met de hoop op geluk voor de hele vakantie.

Na lang gepruts van de mannen waren we eindelijk op weg. We zijn halverwege de reis gestopt voor een gezellig kopje koffie. Hoe dichter we bij Selce in de buurt kwamen hoe onrustiger het werd in de bus we wilden duiken.

Bij aankomst bij het duikcentrum hebben we eerst rustig geluncht. Na de lunch hebben we onze duik spullen uitgepakten ons klaar gemaakt voor de eerst duik.

Het was mooi weer voor een duik met een rustige zee. Er is tijdens de duik een lokaasje gevonden. dit lokaas is meegenomen en wordt aan de verzameling van Annet toegevoegd. José heeft tijden de duik geprobeerd het lokaas naar de kant te gooien maar hij kwam niet ver genoeg. Het was een mooie check duik. Na de duik hebben we on ingecheck bij hotel Katarina en de rest van onze spullen uitgepakt.

Tijdens het avondeten hebben we elkaar verteld over wat we allemaal hebben gezien in het water.

Maandag 21/10/2019
duik 2 en 3

We zijn met een lekker ontbijtje begonnen. We hadden een ander tafeltje genomen dan gisteravond, maar dat was niet de bedoeling. Dus vanavond bij het diner weer op ons oude gereserveerde plekje plaatsnemen. Na een sixpack water in de winkel gehaald te hebben doorgegaan naar het duikcentrum

Een spiegelgladde zee (Joséetje), dus 2 bootduiken. we varen naar Cavern Bay in 25 minuten. Super helder water en veel mooie holletjes. Dat kon alleen maar omdat ze dit jaar een nieuwe boot hebben gekregen. Met de oude boot zouden we dit niet in 25 minuten hebben kunnen doen. Maar zeker 2 uur.

Deze boot gaat als een speer door het water met zijn vele PK’s.

Om eerlijk te zijn missen we wel de Panitula met het fijne toilet en het nostalgisch pannetje met super zoete sterke thee. Daarnaast hadden een aantal mensen goede herinnering aan de machinist. Die verknocht was aan de schnapps jammer toch! Binnen 25 minuten waren we idd bij de Cavern-bay. Met 3 grotduikers aan boord brak er lichte paniek uit, geen reel en geen pigtail meegenomen. Maar gelukkig bleek het een doorgang te zijn op 2 meter met open water erboven. Kortom, geen enkel probleem voor de ervaren full cave duikers. De opluchting was zo groot dat José als eerst in het water lag en als laatste er weer uit kwam. Hij vroeg zich zelfs af of de andere wel hadden gedoken.

Voordat we bij de plek kwamen met grotduik elementen,hebben we langs een prachtige wand gedoken waarbij we een:

Violet draadslak hebben gezien tussen de rotsen op een diepte van 14 meter dit was supper.
Op een diepte van 6 meter een duiksters waargenomen bijna 2 meter lang die octopusachtige gebaren maakte, bleek achteraf. Ja imiteren is ook een vak zeker onder water.
op 12-13 meter een Dodemansduim, om precies te zijn een rode, verscholen tussen de octopus die Jeltje Imiteerde en de Luipaardslak. De Dodemansduim is officieel bevestigd door de buddy dus deze was niet uit Hopko,s duim gezogen.
Een octopus, op een diepte van 6 meter. Op een zeer duidelijke manier aangegeven aan haar buddy. die helaas niet helemaal begreep wat Jeltje signaleerde. De buddy schrok hiervan en wilde zijn octopus afgeven.( maar zwom de echte weg)
Veel vissen, paddenstoelen, het leek wel herfst onderwater op een diepte van 18 meter. De paddenstoelen staan ook wel bekend als Beurs Wieren. Niet een klein stukje maar een hele wand vol met ook veel geel hoornkoraal en verschillen geweisponzen en ook gladde penseel sponzen.

Voor de tweede duik zijn we doorgevaren naar Timo,s cave. Deze duiklocatie heeft 3 kleine grotten. om deze goed te bekijken had iedereen een lamp nodig. Aangezien Jeltje die niet bij zich had, kon zij die van Hopko lenen om zo toch de duik kunnen maken. tijdens de duik kwamen we de ene naar de andere schorpioenvis tegen.
Het was in de grotten kouder dan in de rest van de zee. Als je uit de grot zwom leek het net of je in een warm bad terecht kwam. De halocline was duidelijk zichtbaar. José was dit keer als 2de van de boot. Ondanks dat hij als eerst was aangekleed dook Paul sneller het water in. Op advies van de duikleider zijn we op zoek gegaan naar de congeraal want deze was 5 dagen geleden daar gespot.

José en Annet zagen Paul vol overtuiging wijzen naar wat ze dachten: de Congeraal. Tot onze verbazing zagen we niet een conger aal maar een veel exotiseer niet al te kleine zwart en wit gestipte Luipaardslak.

Die gelukkig zijn klauwen had ingehouden. José snapte nu ook de grommende geluiden die Paul maakte. Na dat geweldige moment hebben Anja en José, Paul en Annet achtergelaten en zijn naar de grotten gegaan. Het grottenstelsel bestond uit 3 caverns zodat er nog wel licht was. Het grottenstelsel zag er geweldig uit, maar er lagen geen lijnen. Vanilla sky heeft hier nog niet geëxploreerd. Het was een leuke en mooie duik. Nadat iedereen uit geëxploreerd was vertrok de boot direct, onze lunch wachtte op ons. Een van ons wou nog voor een derde duik gaan maar de rest vond het te laat en geen goed idee. Tijdens het avondeten is er veel gelachen tijdens het invullen van dit boekje.

Dinsdag 22/10/2019
Duik 4 en 5 en nachtduik 1

Na te hebben ontbeten op de juiste plaats zijn we gezamenlijk naar de duikcentrum gelopen. Anja en Jeltje hebben onderweg een lokale vogel uit een gemeen net bevrijd. Het weer was weer prachtig met af en toe een beetje bewolking.

Voor de eerst duik gingen we naar Plovanov Stol op deze plek was een mooie wand waar leven op groeide en er waren veel kleine Luipaardslakjes te zien.

José heeft een bot opgedoken. dit bot is waarschijnlijk afkomstig van de kaak van een van de voorouders van de lokale schapen die op het eiland Krk leven en die we vanaf de kliffen zagen staan.

De tweede duik van de dag was aansluitend aan de vorige, daarom had iedereen een tweede fles meegenomen. De duikstek was Pyramid een uitstekende rots vlak voor het eiland Krk, die als een piramide naar beneden gaat. Jeltje dook niet mee om zichzelf goed voor te bereiden op nachtduik. Paul en Annet, Hopko, Anja en José doken als buddy paren. Al na 4 minuten begon Hopko enthousiast te signaleren dat hij iets zag. Anja en José doken er snel naar toe (diepte 12 m) om te zien wat Hopko bedoelde. Daar aangekomen was er een hele grote zee-aal te zien van ruim 2 m tussen de rotsen.

Vervolgens konden we verder langs de piramide duiken. We hebben 2 rondjes om de piramide gedaan. Op de terugweg een touw meegenomen die eerder verloren was door de bemanning van de boot. Nog een kooi gezien die waarschijnlijk gebruikt is voor het krabvissen. Verder veel scholen Juffertjes en sardientjes. Het was een mooie duik.

Woensdag 23/10/2019
Duik 6 en 7 en nachtduik 2

In plaats van de duik op Plik Tenki zijn Anja en Jeltje gaan geocachen. De eerst vonden we makkelijk. De tweede was wat moeilijker. Deze moest namelijk in een grot tussen de kliffen liggen. De grot was boven en onder water te benaderen. We hebben lang gezocht maar niets gevonden. Aangezien we toen bijna het hele strand daar voor onze allen hadden besloot Anja om een stukje te gaan zwemmen. Hierbij kwam Anja direct een kwal tegen, maar dat heeft haar niet tegengehouden om te genieten.

We zijn voor de tweede duik teruggekomen. Eerst lunchen en daarna naar de Peltastis gegaan. Een wrak wat vrij diep ligt.

Er gingen ook wat Oostenrijkers mee op de boot. Jeltje heeft hier onder begeleiding van Paul haar eerste diepe en wrak duik gemaakt. Het was mooi helder onderwater en een redelijke temperatuur van 18 graden zelf op 25 meter diepte. Op het wrak zelf zaten veel mooie paarse slakjes genaamd violette draad slak. Er was ook een grote schorpioen vis gezien en veel krabben die zich hadden verstopt. Door dat we met een kleine groep waren konden we rustig kijken zonder elkaar in de weg te zitten.

Donderdag 24/10/2019

Duik 8 en 9 en nachtduik 3

duik 1 Hrid Mala Glavina

Een wederom mooie duik met veel kleuren en mooi leven. De start was wat minder mooi. Nadat Annet sierlijk met een commando sprong van de boot af was gegaan klonk een enorme gil. MIJN DROOGPAK RITS STAAT OPEN, IK LOOP VOL!!!!!!!

Het viel relatief mee, Dappere Annet heeft gewoon door gedoken. Eenmaal aan boord het pak leeggegoten en bij het duikcentrum te drogen gehangen. Een echt leer-momentje…..

Zaterdag 26/10/2019

Reis terug

Het vertrek terug verliep in het begin niet al te soepel. Nadat we hadden ontbeten en bij de bakker langs waren geweest riep Paul opeens dat hij een swifeltje kwijt was geraakt. We hebben de hele parkeerplaats en bus doorzocht maar niks gevonden. Dus zijn we toch maar vertrokken. Na ongeveer een uur rijden bedacht Paul zich opeens dat het swifeltje veilig was opgeborgen op een andere plaats, en dat deze dus niet kwijt was. We hebben daar maar goed om gelachen. Ondertussen was de achterbank van de bus verandert in een compleet kuuroord met voetmassage en al.

Na een paar keer een stop gehouden te hebben waarbij we lekker van het zonnetje konden genieten,

zijn we rond een uur of 1 in Groningen aangekomen. we hoefden ons niet afvragen wanneer we in Nederland waren want zodra we de grens over waren begonnen het te regen.